چند شبی هست که نمی تونم درست بخوابم و حتی وقتی خوابم می بره؛چیزهای جالبی نمی بینم.می دونم اصلن قرار نیست وقتی آدم می خوابه؛چیزهای جالب ببینه ولی این حق رو داره وقتی چشاشو می بنده لااقل توی اون چند ساعت آرامش داشته باشه.

کابوس...

قبلن ها سعی می کردم وقتی می خوام بخوابم به چیزهای خوب فکر کنم ولی دیگه مدتی ست نمی آد؛فکر های خوب سراغم نمی آد.دقیقن چند ساعت قبل از خواب همه چیز می ریزه به هم...

دیگه حتی موسیقی هم آرومم نمی کنه؛شاهین نجفی گوش می دم با اینکه می دونم توی این شرایط داغون ترم میکنه(پروژه لجبازی با خودم)

پی نوشت 1:این پست فقط برای درد و دل بود و فاقد هیچ ارزشی دیگری است.

پی نوشت 2:نیاز به هیچ گونه ترحم؛دلسوزی و این چرت و پرتا رو ندارم.

پی نوشت 3:شاهین نجفی گوش میدم... .